Θάμα...!!!

Αυτές είναι οι ζωντανές ψυχές της Ελλάδας! Περνάς πολιτείες και χωριά, μιλάς με χιλιάδες ανθρώπους, κι η καρδιά σου πάει να πλαντάξει από αγανάκτηση και ντροπή. Τούτα τα άφτερα δίποδα είναι η ράτσα μας; Έτσι λοιπόν κατάντησε το αίμα

μας; Εμποράκοι, σερσέμηδες, πονηροί, ζηλιάρηδες, κλέφτες. Και ξάφνου πετιέται μπροστά σου μια ψυχή που έφτασε στην κορυφή της ελληνικής αποστολής -να σμίξει την παλικαριά με τη γνώση, το πάθος με το παιχνίδι. Και παίρνεις τότε βαθιά ανάσα. Ξανάρχεται η εμπιστοσύνη στο αίμα σου, η βαθιά πεποίθηση πως η ράτσα τούτη εύκολα δεν πεθαίνει.

Η ελληνική φυλή ήταν πάντα, είναι ακόμα, η φυλή που έχει το επικίνδυνο μέγα προνόμιο να κάνει θάματα. Όπως όλες οι δυνατές, μεγάλης αντοχής φυλές, κι η ελληνική μπορεί να φτάσει στον πάτο του γκρεμού, κι ακριβώς εκεί, στην πιο κρίσιμη στιγμή, όπου οι αδύνατες ράτσες γκρεμίζονται, αυτή δημιουργεί το θάμα. Επιστρατεύει όλες της τις αρετές και πετιέται μονομιάς, χωρίς διάμεσους σταθμούς, στην κορυφή της λύτρωσης. Το απότομο τούτο, απρόβλεπτο από το λογικό, ανατίναγμα προς τ’ απάνω ονομάζεται θάμα.

Όλη μας η Ιστορία δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα βίαιο επικίνδυνο δρασκέλισμα από το χαμό στη σωτηρία!!!

Νίκος Καζαντζάκης, Ταξιδεύοντας